De spoorwegkaart van Noorwegen toont alle stations en lijnen van de Noorse treinen. Met deze treinkaart van Noorwegen kun je gemakkelijk met de trein reizen door de belangrijkste spoorwegroutes en hogesnelheidslijnen van Noorwegen in Noord-Europa aan te geven. De spoorwegkaart van Noorwegen kan worden gedownload in PDF, kan worden afgedrukt en is gratis.

Het Noorse spoorwegnet omvat 4.087 km standaardspoor van 1.435 mm (4 ft 8 1⁄2 in), waarvan 2.622 km geëlektrificeerd en 242 km dubbelspoor, zoals u kunt zien op de spoorwegkaart van Noorwegen. Er zijn 696 tunnels en 2760 bruggen. Jernbaneverket is een staatsagentschap dat alle spoorlijnen bouwt en onderhoudt, terwijl andere bedrijven ze exploiteren. Tot deze bedrijven behoren Norges Statsbaner, NSB Anbud, CargoNet, Flytoget, Hector Rail, Tågåkeriet en Ofotbanen. Noorwegen is lid van de Internationale Spoorwegunie (UIC). De UIC-landencode voor Noorwegen is 76. De eerste spoorweg in Noorwegen was de Hovedbanen tussen Oslo en Eidsvoll en werd geopend in 1854. Het belangrijkste doel van de spoorweg was het vervoer van timmerhout van Mjøsa naar de hoofdstad, maar er werd ook personenvervoer aangeboden. In de periode tussen de jaren 1860 en 1880 werd in Noorwegen een hausse aan kleinere spoorwegen gebouwd, waaronder geïsoleerde spoorwegen in Midden- en West-Noorwegen.

Het hoofdspoorwegnet van Noorwegen bestaat uit 4087 km lijnen, waarvan 242 km dubbelspoor en 60 km hogesnelheidstrein (210 km/u) zoals aangegeven op de Noorse spoorwegkaart. Daarnaast is er 225 km stadsspoor, waarvan 218 km dubbelspoor. Daarnaast zijn er enkele industriesporen en kleine aftakkingen en enkele verlaten en historische spoorlijnen. Het gehele hoofdnet is 1.435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) (standaardspoor), evenals de stedelijke spoorwegen in Oslo en Bergen. Van de operationele spoorwegen in Noorwegen heeft alleen de tram van Trondheim een andere spoorbreedte, de meterbreedte van 1000 mm. Sommige historische spoorwegen werken echter met verschillende soorten smalspoor. Kirkenes-Bjørnevatnbanen was ooit de noordelijkste spoorlijn ter wereld, maar werd in 2010 verslagen door de Obskaya-Bovanenkovo-lijn in Rusland. Toch is Narvik een van de noordelijkste steden ter wereld met een spoorverbinding, als eindpunt van Ofotbanen. Het is verbonden met Kiruna, Zweden, maar niet met Bodø, het noordelijke eindpunt van het Noorse spoorwegnet. Kiruna is echter wel verbonden met het Zweedse spoorwegnet, dat weer verbonden is met het Noorse net via de Zweedse stations Charlottenberg, Storlien en Kornsjø.

2622 km (64%) van het Noorse spoorwegnet is geëlektrificeerd, allemaal op 15 kV 16⅔ Hz wisselstroom met bovenleiding zoals vermeld op de Noorse spoorwegkaart. De enige trajecten die niet geëlektrificeerd zijn, zijn de lijnen ten noorden van Mjøsa, met als enige uitzondering de Dovrebanen en de Ofotbanen. Op niet-geëlektrificeerde trajecten worden diesellocomotieven gebruikt. Alle stedelijke spoorlijnen gebruiken 750 V gelijkstroom, via bovenleiding op de trams en via derde rail op de Oslo T-bane. Zweden is het enige andere land waarmee Noorwegen spoorweggrenzen deelt. Zweden en Noorwegen delen spoorbreedte, laadprofiel, seinstelsel, elektrisch systeem, GSM-R en automatische treinstopsystemen. Er zijn vier grensovergangen: de Østfold Line-Noorwegen/Vänern Line, de Kongsvinger Line-Värmland Line, de Meråker Line-Central Line en de Ofoten Line-Iron Ore Line. Alle overtochten hebben elektrische tractie aan Zweedse zijde, maar op de Meråkerlijn ontbreekt die aan Noorse zijde. Er zijn eerder treinveerboten naar Denemarken geëxploiteerd.