De oude kaart van Noorwegen toont evoluties van Noorwegen. Deze historische kaart van Noorwegen laat je reizen in het verleden en in de geschiedenis van Noorwegen in Noord-Europa. De oude kaart van Noorwegen kan worden gedownload in PDF, afdrukbaar en gratis.

Het huidige Scandinavië of het oude Noorwegen is sinds het einde van de laatste ijstijd bewoond en bevat vondsten uit de steentijd en de bronstijd, zoals rotstekeningen. De Fosna-Hensbacka-cultuur bewoonde delen van Noorwegen tussen 8300 en 7300 voor Christus. Petrogliefen uit het Neolithicum (in Noorwegen 4000 voor Christus tot 1800 voor Christus) tonen taferelen van jagers-verzamelaars, zoals je kunt zien op de kaart van het oude Noorwegen. Meer permanente nederzettingen ontstonden in de Bronstijd (1800 voor Christus tot 400 voor Christus) en de IJzertijd. De vroegste runen (een inscriptie in het Noord-Germaans) die zijn gevonden, stonden op een pijlpunt uit ongeveer 200 na Christus.

De periode van 800-1066 na Christus wordt in de Noorse geschiedenis de Vikingtijd genoemd, zoals op de kaart van het oude Noorwegen te zien is. In deze periode reisden Noren, evenals Zweden en Denen, op beurtschepen naar het buitenland, als rovers, ontdekkingsreizigers, kolonisten en handelaren. De invallen van de Vikingen troffen grote delen van Europa. De Noorse Vikingen reisden vooral naar het westen, naar Groot-Brittannië en Ierland. Emigranten uit Noorwegen koloniseerden Shetland, Orkney, de Faeröer Eilanden en IJsland. Vanuit IJsland werd ook Groenland gekoloniseerd, en er werden zelfs reizen gemaakt naar Noord-Amerika, waar resten van Vikingwoningen zijn gevonden in Newfoundland. Verschillende historische werken, bekend als de koningssaga's, werden in de 12e en 13e eeuw in Noorwegen en IJsland geschreven, waarvan Snorri Sturluson Heimskringla (ca. 1220) de bekendste is. Deze vormen onze belangrijkste bronnen voor de vroege geschiedenis van Noorwegen.

De periode van de Vikingtijd valt samen met de eerste consolidatie van één Noors koninkrijk. Ten tijde van de eerste historische verslagen over deze gebeurtenissen, rond 700 na Christus, was Noorwegen verdeeld in verschillende kleine koninkrijken, zoals vermeld op de kaart van het oude Noorwegen. Ook wordt aangenomen dat Deense heersers vaak de scepter zwaaiden in het Oslofjord-gebied. Koning Harald Fairhair is de koning die volgens de latere overlevering Noorwegen tot één koninkrijk heeft verenigd. Volgens de sagen regeerde hij over Noorwegen van ongeveer 872 tot 930. Moderne historici nemen aan dat zijn heerschappij beperkt was tot de oude kustgebieden van Zuid-Noorwegen. Koningen van Noorwegen tot koning Olav IV, die stierf in 1387, claimden afstamming van Harald Fairhair. Na de dood van Harald werd de eenheid van het koninkrijk niet bewaard, en gedurende de volgende eeuw werd het koninkrijk afwisselend geheel of gedeeltelijk geregeerd door afstammelingen van koning Harald of door graven onder de suzereiniteit van Denemarken.